Samenvatting van Dred; Een verhaal over het grote sombere moeras. In twee delen. Vol. II (2023)

Harriet Beecher Stowe gepubliceerdDred: een verhaal over het grote sombere moerasin 1856 als vervolg opDe hut van oom Tom(1853), het meest succesvolle en controversiële abolitionistische traktaat ooit geschreven. Dred speelt zich af in Chowan County, in de buurt van het Great Dismal Swamp. Het titelpersonage is een ontsnapte slaaf en religieuze ijveraar die mede-slavenvluchtelingen helpt en het grootste deel van de roman besteedt aan het beramen van een slavenopstand. Hij is een samenstelling van Denmark Vesey en Nat Turner, twee echte leiders van slavenopstanden. Stowe voegt zelfs een kopie toe van Turner's beroemde bekentenissen als eenbijlage bij de roman. Aan de andere kant is Dred een karakter van grote kracht en intellect dat een veel assertiever en potentieel gevaarlijker slavenkarakter vertegenwoordigt dan de loyale slaven, passieve slachtoffers of gedoemde ontsnapte gevangenen die inDe hut van oom Tom. Aan de andere kant doordrenkt Stowe Dred met veel van de heersende raciale stereotypen van Afro-Amerikaanse mannen als wilden. Zoals Ode hem beschrijft: "De grote ogen hadden dat eigenaardige en plechtige effect van ondoorgrondelijke zwartheid en duisternis dat vaak een opvallend kenmerk is van het Afrikaanse oog. en rusteloos vuur, dat duidde op een gebruikelijke opwinding tot aan de rand van krankzinnigheid" (p.241).

Dred is echter slechts een perifeer personage in de roman. In plaats daarvan draait het grootste deel van de plot om blanke en gemengde rassen, of mulatten, karakters en de manier waarop het zuidelijke rechtssysteem de slavernij ondersteunde. (Zie voor meer informatie over de slavencodes van North Carolina.) Inderdaad, het was niet zozeer de wreedheid van meesters jegens hun slaven, maar eerder het geweld tussen blanke pro- en antislavernijkrachten, dat was losgebarsten sinds de publicatie vanDe hut van oom Tom, dat hielp Stowe inspireren om te publicerenDredin 1856. Dat jaar gaf senator Preston Brooks uit South Carolina, senator Charles Sumner, de opvliegende collega van de afschaffing van de doodstraf uit Massachusetts, stokslagen. Het grondgebied van Kansas was ook uitgebroken in een burgeroorlog over de uitbreiding van de slavernij. Toen, in 1856, vermoordde een groep antislavernij guerrilla's, onder leiding van John Brown, verschillende proslavery mannen.

De hoofdpersonen in het juridische drama en de door sterren gekruiste romance komen uit twee slavenhoudersfamilies, de Gordons en de Claytons. De twee meest sympathieke leden van de Gordon-familie (van de Canema-plantage) zijn Nina en haar mulat-halfbroer Harry, de zoon van hun vader, kolonel Gordon, en zijn slavenmeesteres. Kolonel Gordon en zijn zoon Tom zijn wreedaardige meesters die ook grote politieke macht uitoefenen. Nina Gordon is verliefd op Edward Clayton, een advocaat en planter die stiekem hoopt op een einde aan de slavernij en ondertussen zijn slaven vriendelijk behandelt. Edwards vader, rechter Clayton, is de opperrechter van het Hooggerechtshof van North Carolina.

Er zijn twee centrale rechtszaken die de actie van de roman voortstuwen, familiale en romantische relaties bemoeilijken, en de stelling van Stowe presenteren dat slavernij de zuidelijke gerechtigheid en menselijkheid corrumpeerde. Beide rechtszaken zijn gebaseerd op daadwerkelijke beslissingen van de staatsrechtbank, zoals Stowe in haar vastlegttweede bijlage. De eerste juridische uitdaging komt op gang wanneer Nina Milly, haar persoonlijke slaaf, verhuurt aan Mr. Baker om geld in te zamelen voor de noodlijdende Canema-plantage. Milly is het tegenovergestelde van Dred. Ze belichaamt de loyaliteit van slaven en de vrouwelijkheid en christelijke gratie van vrouwen. Wanneer Baker in dronken woede een slaaf probeert te straffen voor een klein vergrijp, komt Milly tussenbeide. Baker raakt Milly en schiet haar vervolgens neer als ze aan de straf probeert te ontsnappen. Nina is woedend en haalt Edward over om Baker aan te klagen. (De rechtszaak was gebaseerd op de staatswet, die slaveneigenaren toestond om vergoeding te vragen voor schade aan hun persoonlijke eigendommen.) Edward grijpt de kans aan om zowel Nina een plezier te doen als een slag toe te brengen tegen het misbruik van slaven. Edward wint de zaak, maar verliest wanneer Baker in beroep gaat bij het Hooggerechtshof van de staat. Wat erger is, Edwards vader, opperrechter rechter Clayton, schrijft het advies. (Ode merkt in het voorwoord op dat ze rechter Clayton baseerde op de echte opperrechter van North Carolina, Thomas Ruffin, die een soortgelijke zaak leidde,Staat tegen Mann, in 1829.) Op een manier die typerend is voor sentimentele Victoriaanse fictie, laat Ode haar held ontslag nemen uit de praktijk van de wet, en Nina, te puur om in een zondige wereld te leven, sterft aan cholera.

De tweede rechtszaak in de roman betreft Cora, de slavenzus van de mulat Harry Gordon. De zus van kolonel Gordon, mevrouw Stewart, neemt Cora mee naar Louisiana daar. Cora is geëmancipeerd nadat ze is getrouwd met de zoon van mevrouw Stewart, George. Als George sterft, erft de voormalige slaaf Cora zijn plantage. Maar meneer Jekyl, een slechte advocaat, gebruikt de wet om Cora van haar eigendommen te beroven en haar terug te brengen naar de slavernij.

Ondertussen zijn Edward Clayton en zijn zus, Anne, toegewijd aan de verheffing, zo niet de emancipatie, van hun slaven. Edward en Anne beginnen hun slaven bijles te geven, maar een woedende blanke menigte saboteert de poging. Alleen de tussenkomst van Edwards vriend, de pragmatische advocaat-politicus Frank Russell, die privé tegen slavernij is maar deze in het openbaar steunt, stopt de vernietiging. De broers en zussen verlaten al snel North Carolina naar Canada.

De gewetensstrijd van Harry Gordon weerspiegelt die van Edward Clayton en Frank Russell. Ode lijkt Harry te gebruiken om de verdeelde geest van zuidelijke slaven te vertegenwoordigen. Aan het ene uiterste bevindt zich Milly, een loyale slaaf, die liefde voor de meester en geduldig uithoudingsvermogen van aardse beproevingen raadt voor de beloning van eeuwige vrijheid in de hemel. Aan het andere uiterste bevindt zich Dred, de leider van een potentiële slavenopstand. Ondanks Milly's waarschuwingen, brengt de aarzelende Harry uiteindelijk zijn familie ertoe om zich bij Dred's troepen te voegen. Maar net als ze zich voorbereiden om de blanke gemeenschap aan te vallen, verschijnt Milly in het moeras en zingt een gospelmelodie. Wonder boven wonder raakt het lied Dreds hart en verdwijnt zijn dorst naar wraak. In plaats daarvan leidt hij zijn bende vluchtelingen het moeras uit en noordwaarts naar de vrijheid.

Er zijn verschillende manieren waaropDredvertegenwoordigt zowel een voortzetting als een uitbreiding van de abolitionistische argumenten die Stowe maakte in Uncle Tom's Cabin. Net als zijn voorganger,Dredwas in de eerste plaats gericht op noordelijke blanke lezers in een poging hen te overtuigen van de menselijkheid van slaven en de manieren waarop slavernij blanke zuiderlingen corrumpeerde.De hut van oom Tomhad echter zowel vriendelijke als wrede meesters gepresenteerd, waardoor de schuld bij het individu werd gelegd, niet bij de grotere instelling. Daarentegen inDred, klaagt Ode het hele systeem van zuidelijke slavenstatuten aan. Stowe stelt dat het verankeren van slavernij in de wet geen misbruik kon voorkomen. Integendeel, het bevrijdde de hartstochten van slavenhouders van persoonlijke controle en gaf sociale goedkeuring aan de verschrikkingen van de slavernij. Daarnaast gebruikt Stowe de moerassetting vanDredom de traagheid en stagnatie van de zuidelijke beschaving en moraliteit als gevolg van slavernij te vertegenwoordigen. Afgezien van zijn symbolische waarde, was het Great Dismal Swamp ook de plek waar weggelopen slaven van nabijgelegen plantages in North Carolina en Virginia zich daadwerkelijk verstopten. Sommigen van hen beraamden zelfs opstanden.

Stowe maakte zich er nog meer zorgen overDreddan erinDe hut van oom Tomdoor haar weergave van slavernij zo echt mogelijk te laten lijken. Zuid- en Noord-critici hadden geprobeerd te verwerpenDe hut van oom Tomals een overdrijving van de waarheid, zo niet regelrechte laster. Om die beschuldigingen te beantwoorden, volgde Stowe de eerste roman op met een "Sleutel" die haar bronnen documenteerde. VoorDred, Ode inbegrepenbijlagenvan citaten met de roman om te bewijzen dat de plot was gebaseerd op echte gebeurtenissen.

Eindelijk,De hut van oom TomEnDredverschilden van elkaar in hun populariteit en invloed.Dredwas misschien een nog militanter traktaat voor de afschaffing van de doodstraf, maar het had niet de impact vanDe hut van oom Tom, hetzij door het antislavernijsentiment in het noorden aan te wakkeren, hetzij door proslavery-replieken in het zuiden. Noord-Carolinians en andere zuiderlingen nog steeds afgewezenDredals propaganda voor de afschaffing van de doodstraf, maar roman had veel minder invloed op het staats- en nationale debat over slavernij danDe hut van oom Tomhad drie jaar eerder of Hinton Rowan Helpers opruiende non-fictiekritiek gehadDe naderende crisis van het Zuiden: hoe ermee om te gaan(1857) zou een jaar later hebben. (Zie voor meer informatie over het pro- en antislavernij-sentiment in North Carolina die subsecties van de lijst metonderwerpen over slavernij.)

Werken geraadpleegd: In 1997, Brophy, Alfred L., "Menselijkheid, nut en logica in het zuidelijke juridische denken: Harriet Beecher Stowe's View in Dred: A Tale of the Great Dismal Swamp,"Universiteit van Alabama Law School; Hovet, Theodore R.,The Master Narrative: het subversieve verhaal van Harriet Beecher Stowe over meester en slaaf in Uncle Tom's Cabin and Dred, Lanham, MD: University Press of America, 1989.

Kevin Kers