De nieren zijn een geweldig orgaan. Ze bestaan uit miljoenen kleine eenheden en blijven functioneel totdat tot 2/3 van het weefsel is vernietigd. Dit is de reden waarom een persoon een nier kan doneren zonder schade toe te brengen aan zijn eigen lichaam. Als bij uw hond chronisch nierfalen is vastgesteld, betekent dit dat deze schade gedurende een lange periode is opgetreden. We zullen er alles aan doen om nierfalen vroegtijdig op te sporen. Dit geeft meer mogelijkheden en geeft ons zeker een betere kans om uw hond zo lang mogelijk gezond te houden. De volgende informatie zal u helpen te begrijpen wat er bij deze ziekte gebeurt, hoe we de diagnose stellen en vooral hoe deze wordt behandeld.
Wat doen de nieren van mijn hond?
De nieren hebben vele functies. Ze werken voornamelijk om metabolische afvalproducten uit de bloedbaan te verwijderen, de niveaus van bepaalde essentiële voedingsstoffen zoals kalium en natrium te reguleren, water vast te houden en urine te produceren.
Wat betekent "chronisch nierfalen"?
Veel mensen denken dat "chronisch nierfalen" of "chronisch nierfalen" betekent dat de nieren niet meer werken en geen urine meer produceren. Gelukkig is dit niet het geval. Per definitie is chronisch nierfalen (CRF) het onvermogen van de nieren om efficiënt het bloed van hun fysiologische afvalproducten te filteren, niet het onvermogen om urine te produceren. Ironisch genoeg produceren de meeste honden met nierfalen grote hoeveelheden urine, maar worden de giftige afvalstoffen van het lichaam niet effectief geëlimineerd.
Wanneer treden de meeste gevallen van chronisch nierfalen op?
Aangezien nierweefsel niet kan regenereren als het wordt vernietigd, hebben de nieren een grote hoeveelheid reservecapaciteit om hun verschillende functies uit te voeren. Minstens 2/3 van de nieren moet disfunctioneren voordat er klinische symptomen worden waargenomen.
In veel gevallen betekent dit dat de vernietiging al maanden tot jaren (chronisch) aan de gang is voordat het falen duidelijk wordt.
Bij honden wordt chronisch nierfalen in verband gebracht met veroudering en in eenvoudige bewoordingen kan het worden beschouwd als "slijtage" van de nierweefsels. De leeftijd van aanvang is vaak gerelateerd aan de grootte van de hond. Bij de meeste kleine honden treden de eerste tekenen van nierfalen op als ze ongeveer tien tot veertien jaar oud zijn. Grote honden hebben echter een kortere levensduur en kunnen al op zevenjarige leeftijd nierfalen krijgen.
Wat zijn de klinische symptomen van chronisch nierfalen?
Wanneer ziekte of gevorderde leeftijd ervoor zorgt dat het filtratieproces inefficiënt en ineffectief wordt, wordt de bloedtoevoer naar de nieren verhoogd in een poging de filtratie te verhogen. Het lichaam moet de hoeveelheid bloed die door de nieren stroomt verhogen, omdat steeds minder metabolische gifstoffen elke keer worden verwijderd. Dit resulteert in de productie van meer urine. Om te voorkomen dat de hond uitdroogt door verhoogd vochtverlies in de urine, wordt de dorst en het waterverbruik verhoogd.
Een van de vroegste klinische tekenen van nierfalen is dus een verhoogde waterconsumptie en plassen, en wordt gecompenseerd nierfalen genoemd. Nadat ongeveer 2/3 van het nierweefsel is vernietigd, is er een snelle toename van afvalproducten in de bloedbaan en een schijnbaar plotseling begin van ernstige ziekte. De klinische tekenen van verder gevorderd nierfalen zijn verlies van eetlust, depressie, braken, diarree en een zeer slechte adem. Af en toe worden zweren in de mond gevonden.
Hoe wordt chronisch nierfalen gediagnosticeerd?
Er zijn twee basistests voor de nierfunctie:
- een volledig urineonderzoek en
- een bloedbiochemische analyse.
Een urineonderzoek is nodig om de nierfunctie te evalueren. Een laag soortelijk gewicht van de urine (USpG) is de vroegste indicatie van nierfalen. Een toename van eiwit in de urine duidt ook op een verminderde nierfunctie.
Een bloedbiochemische analyse beoordeelt de functie van verschillende interne organen. Het meten van het niveau van twee afvalstoffen in het bloed, namelijk bloedureumstikstof (BUN) en bloedcreatinine (CREA), duidt op een verminderde nierfunctie. Tests om de bloedspiegels van andere stoffen zoals albumine, globuline, kalium, natrium, fosfor en calcium te meten, evenals het aantal rode en witte bloedcellen, zijn belangrijk om de mate van falen en de beste behandelingskuur te bepalen.
Een hond met gecompenseerd chronisch nierfalen met een marginale nierfunctie kan normale niveaus van BUN en creatinine hebben, maar zal een laag soortelijk gewicht van de urine hebben. Als er een grote stress optreedt, zoals ziekte of een operatie, kunnen de nieren falen, waardoor de bloedtestwaarden snel stijgen.
Een hond met de diagnose laag soortelijk gewicht van de urine en verhoogde BUN en CREA wordt azotemisch genoemd.
In het algemeen kan de mate van nierfalen als volgt worden geschat:
- Lage USpG - ongeveer tweederde (67%) van de nierfunctie is aangetast. Dit is het vroegste niveau van nierfalen dat routinematig wordt gedetecteerd.
- Lage USpG, verhoogde BUN en CREA (azotemie) - ongeveer driekwart (75%) van de nierfunctie is aangetast.
- Lage USpG, verhoogde BUN en CREA, verhoogde fosfor (PHOS) - deze bevindingen duiden op ernstig nierfalen (ongeveer 83-87% van de nierfunctie is aangetast).
Aangezien chronisch nierfalen in feite gewoon een proces van "slijtage" is, hoe wordt het dan behandeld?
De behandeling van CRF is afhankelijk van de resultaten van bloedonderzoek en specifieke behandelingen zijn gericht op het oplossen van specifieke afwijkingen. In sommige gevallen zijn de nieren onherstelbaar beschadigd voordat de diagnose en medische behandeling niet effectief zijn. Met een vroege diagnose en agressieve behandeling zullen veel honden echter vele maanden of jaren een normale levensstijl leiden.
De behandeling vindt meestal in twee fasen plaats, eerst de nieren doorspoelen en de opgehoopte gifstoffen uit het bloed verwijderen, en vervolgens behandelingen geven om de ziekte te beheersen en de progressie ervan te vertragen.
Wat komt er kijken in de eerste fase van de behandeling?
In de eerste fase worden hoge doses intraveneuze vloeistoffen toegediend om de nieren en de bloedbaan "door te spoelen". Dit spoelproces wordt diurese genoemd en helpt licht beschadigde niercellen weer te laten functioneren door de toxische metabolieten te verwijderen en een gezondere omgeving voor genezing te creëren.
Als er voldoende functionele niercellen overblijven, kunnen ze mogelijk voldoende voldoen aan de behoeften van het lichaam aan filtratie en afvalverwijdering. Vloeistoftherapie omvat vervanging van verschillende elektrolyten, vooral kalium. Andere belangrijke aspecten van de initiële behandeling zijn goede voeding en medicijnen om braken en diarree onder controle te houden. Uw hond zal zich vaak snel beter gaan voelen nadat deze fase van de behandeling is begonnen.
Wat kan ik verwachten van deze eerste fase van de behandeling?
Er zijn drie mogelijke uitkomsten van de eerste fase van de behandeling:
- De nieren gaan weer functioneren en blijven enkele weken tot enkele jaren functioneren.
- De nieren zullen tijdens de behandeling weer functioneren, maar falen weer zodra de behandeling stopt, meestal binnen drie tot veertien dagen.
- De nierfunctie keert niet terug.
Helaas zijn er geen betrouwbare tests die de uitkomst kunnen voorspellen. Elk geval moet agressief worden behandeld en nauwlettend worden gevolgd. Zelfs honden met ernstig nierfalen kunnen gunstig op de behandeling reageren en na de behandeling een normale kwaliteit van leven hervatten.
Als de eerste fase van de behandeling succesvol is, wat gebeurt er dan?
De tweede fase van de behandeling is om de nieren zo lang en normaal mogelijk te laten functioneren. Dit wordt meestal bereikt met een of meer van de volgende, afhankelijk van de toestand van uw huisdier:
Een speciaal dieet - Voeding is een van de hoekstenen van de effectieve behandeling van honden met chronisch nierfalen. Het ideale dieet voor een hond met nierfalen is eiwitarm, fosforarm en niet verzuurd. Dit type dieet helpt de hoeveelheid eiwitafval of "metabolische gifstoffen" te verminderen waardoor uw huisdier zich misselijk en lusteloos kan voelen. Bij gevorderde nierziekte zal een eiwitarm dieet ook de belasting van de nieren verminderen. Voedingsdeskundigen hebben commerciële therapeutische diëten ontwikkeld die zijn ontworpen voor de behandeling van verschillende stadia van chronische nierziekte. Uw dierenarts zal u het meest geschikte dieet aanbevelen, met de nodige kwantiteit en kwaliteit van voedingsstoffen voor uw hond.
Een fosfaatbinder - Fosfor wordt uit het lichaam verwijderd door door de nieren te filteren. Zodra het filtratieproces is verstoord, begint fosfor zich op te hopen in het bloed. Verhoogde fosforgehaltes in het bloed dragen ook bij aan lethargie en slechte eetlust. Bepaalde medicijnen binden overtollige fosfaten in het darmkanaal, zodat ze niet in de bloedbaan worden opgenomen, wat resulteert in lagere bloedspiegels van fosfor.
Vloeistoftherapie voor thuis - Zodra uw hond gestabiliseerd is, kunt u uw hond thuis onderhoudsniveaus van vocht onder de huid (subcutaan) geven. Dit dient om uitdroging te voorkomen, helpt gifstoffen voortdurend uit de nieren te spoelen en zorgt voor extra niveaus van elektrolyten. Dit gebeurt van tweemaal daags tot eenmaal per week, afhankelijk van de mate van nierfalen van uw hond. De meeste honden doen het het beste als ze dagelijks een kleine hoeveelheid vocht krijgen. Zodra de hond stabiel wordt, kan de frequentie van de behandeling worden verlaagd. Hoewel thuisvloeistoftherapie misschien niet klinkt als iets dat u kunt doen, zult u verbaasd zijn hoe gemakkelijk de techniek is en hoe goed de meeste honden het verdragen. Voor gedetailleerde instructies over deze procedure, zie de hand-out "Subcutane vloeistoftoediening".
Een medicijn om de bijschildklier en het calciumgehalte te reguleren - Calcium en fosfor moeten in een verhouding van ongeveer twee op één (2:1) in het bloed blijven. De toename van het fosforgehalte in het bloed secundair aan nierfalen stimuleert de bijschildklier om het calciumgehalte in het bloed te verhogen door het uit de botten te verwijderen. Dit kan nuttig zijn om de verhouding tussen calcium en fosfor te normaliseren, maar het kan de botten broos maken en gemakkelijk breken. Calcitriol kan worden gebruikt om de functie van de bijschildklier te verminderen en de opname van calcium uit het darmkanaal te verhogen. Dit medicijn is nodig als er aanwijzingen zijn voor een abnormale functie van de bijschildklier.
Een medicijn om het beenmerg te stimuleren om nieuwe rode bloedcellen aan te maken - De nieren produceren erytropoëtine, een hormoon dat het beenmerg stimuleert om rode bloedcellen aan te maken. Daarom zullen veel honden met nierfalen geen erytropoëtine kunnen produceren en bloedarmoede of een laag aantal rode bloedcellen hebben. Synthetische erytropoëtine kan het beenmerg stimuleren om rode bloedcellen aan te maken en de bloedarmoede bij de meeste honden te corrigeren. Helaas kan het medicijn voor sommige honden niet langdurig worden gebruikt omdat het immuunsysteem het medicijn als "lichaamsvreemd" herkent en er antistoffen tegen zal maken.
Deze behandeling kan worden aanbevolen als uw hond aanhoudende bloedarmoede heeft.
Hoe lang kan ik verwachten dat mijn hond zal leven?
De prognose is nogal variabel, afhankelijk van de reactie van de hond op de eerste fase van de behandeling en uw vermogen om de nazorg uit te voeren. Dierenartsen moedigen behandeling in de meeste situaties aan, omdat veel honden goed zullen reageren en een goede kwaliteit van leven behouden.
Behandeling en nazorg is relatief eenvoudig en goedkoop en het verlengen van de lengte en kwaliteit van leven van hun trouwe partner is voor veel cliënten de ultieme beloning.
Onze artsen en medewerkers hebben tientallen jaren ervaring in de behandeling van nieraandoeningen. Mijn eigen mopshond die op 15-jarige leeftijd stierf, werd met succes behandeld met chronisch nierfalen. Otis leefde nog drie jaar vanaf het moment van diagnose. Gedurende die tijd was hij gezond, gelukkig en een groot deel van ons leven.
Wij vinden het erg belangrijk dat u een integraal onderdeel bent van alle beslissingen die worden genomen met betrekking tot diagnose en behandeling. Als je je zorgen maakt, is dat normaal. Wij nemen de tijd om al uw vragen te beantwoorden. Als u meer informatiebronnen wilt, heeft de International Renal Interest Society of IRIS duidelijke stadia en aanbevelingen voor behandeling:http://www.iris-kidney.com/guidelines/recommendations.html.
Bel onsofNeem contact met ons opaangezien ons AAHA-geaccrediteerde huisdiervriendelijke personeel u graag helpt bij al uw zorgen over de gezondheid van uw huisdier.
Onze missie voor huisdiergezondheid
Onze missie bij Newport Harbor Animal Hospital is: "Het bieden van veterinaire zorg van de hoogste kwaliteit aan onze patiënten en de beste service aan onze klanten. Ons doel is in elk geval een gezond huisdier en een tevreden klant."
FAQs
Mijn hond heeft nierfalen, wat kan ik verwachten? ›
gewichtsverlies. misselijkheid, braken en minder graag willen eten. diarree. slechte adem.
Hoe lang kan een hond leven met nierfalen? ›De levensverwachting bij acuut nierfalen onder honden is circa 60%. De levensverwachting bij chronisch nierfalen is rooskleuriger, echter krijgen veel honden die acuut nierfalen hebben overleefd last van chronisch nierfalen.
Hebben honden pijn bij nierfalen? ›Honden met acuut nierfalen zijn meestal acuut ernstig ziek. De nieren zijn vaak pijnlijk en gezwollen en kunnen verminder bewust zijn (richting comateus) en kunnen de volgende afwijkingen hebben in bloed/urine: Gestegen creatinine ofwel azotemie.
Hoe verloopt nierfalen hond? ›Vaak is de achteruitgang van de nierfunctie al maanden of jaren aan de gang. We zien nierfalen meestal bij oudere honden. Vaak is de oorzaak onbekend. De symptomen kunnen o.a. zijn: sloomheid, minder eten, vermageren, braken, veel drinken en plassen en een slechtere vacht (opstaand, minder glanzend, klitten).
Wat niet doen bij nierfalen? ›- minder zout eten: maximaal 6 gram per dag.
- medicijnen, bijvoorbeeld tegen hoge bloeddruk.
- niet roken, bewegen, gezond eten en afvallen als u te zwaar bent.
Je dierenarts is de beste contactpersoon die je kan helpen om het juiste moment te vinden om je hond in te laten slapen. Vraag je dierenarts hoe hij de levenskwaliteit van je huisdier inschat en wat het juiste moment voor euthanasie zou kunnen zijn.
Wat is eindstadium nierfalen? ›Als uw nieren langzaam slechter worden, ontstaat uiteindelijk nierfalen. De nieren werken dan bijna niet meer. Uw arts noemt dat een eGFR-waarde die lager is dan 15 ml/ minuut. U kunt dan met palliatieve zorg te maken krijgen, maar dat hoeft niet.
Wat zijn de eerste symptomen van nierfalen? ›De meest voorkomende klachten zijn vermoeidheid, een slechte eetlust, misselijkheid, slecht slapen, hoofdpijn door een verhoogde bloeddruk en vocht vasthouden in de benen. Veel mensen met nierfalen en een GFR onder 25 ml/min klagen over jeuk.
Wat te doen bij acuut nierfalen hond? ›Acuut nierfalen bij de hond
Bij een ernstige vergiftiging geeft de dierenarts uw dier een infuus waardoor er veel vocht in het lichaam van uw hond komt en de gifstoffen worden verdund. Als de hond snel behandeld wordt, is herstel soms mogelijk.
Soms herstellen de nieren zich weer na acuut nierfalen. Maar het kan voorkomen dat de schade blijvend is of erger wordt.
Kan nierfalen tijdelijk zijn? ›
Nierfalen betekent dat de nieren niet goed meer werken en is een gevolg van andere aandoeningen. Het kan acuut optreden of chronisch zijn. De symptomen van nierfalen zijn misselijkheid, jeuk, braken en slapeloosheid. De behandeling voor nierfalen moet zo snel mogelijk starten.
Hoe erg is nierfalen? ›Klachten ontstaan vaak pas als de nierfunctie nog maar 30% is. Mensen met chronische nierschade hebben een verhoogd risico op nierfalen, en op overlijden door hart- en vaatziekten. Van alle inwoners in Nederland, hebben mensen met chronische nierschade zelfs het hoogste risico op hart- en vaatziekten.
Is nierfalen ernstig? ›Ernstig nierfalen is een levensbedreigende ziekte waarbij patiënten keuzes moeten maken voor de behandeling. Wanneer de nierfunctie tot onder 20% van de normale nierfunctie is gedaald, onderzoeken we of dialyse of niertransplantatie mogelijk is. Dit zijn nierfunctievervangende behandelingen.
Welke kleur urine bij nierfalen? ›Grijze urine
Deze kleur van je urine kan wijzen op beginnende nierstenen. Als je urine te veel zouten bevat, kunnen deze zouten neerslaan in de vorm van kristallen. Door ophoping van deze kristallen kunnen nierstenen ontstaan. Vaak beginnen ze als microscopisch klein gruis dat in de urine terug te vinden is.
Als op tijd de juiste behandeling wordt ingesteld kan de nierfunctie zich vaak weer (deels) herstellen. Zo niet dan is er sprake van een chronische nierinsufficiëntie.
Kunnen nieren weer beter worden? ›Om de nieren weer beter te laten werken, is meestal een dieet nodig, waarbij u bijvoorbeeld minder zout of minder eiwitten inneemt. Soms is het nodig dat u medicijnen gebruikt om de bloeddruk te verlagen of om tekorten aan te vullen zoals vitamine D.
Hoe lang leven met ernstig nierfalen? ›Zwaar en tijdrovend. Jaarlijks overlijdt gemiddeld 1 op de 6 dialysepatiënten. Van de nierpatiënten die starten met dialyse tussen hun 45e en 65e jaar, overlijdt de helft binnen vijf jaar.