In de decennia na de onafhankelijkheidsverklaring, begonnen Amerikanen de bevestiging te lezen dat "alle mannen op verschillende manieren gelijk worden geschapen" dan de bedoeld van de framers, zegt Stanford HistorianJack Crab.
Met elke generatie zijn de woorden die in de Onafhankelijkheidsverklaring worden uitgedrukt, verder dan wat de grondleggers oorspronkelijk bedoeld waren toen ze het historische document op 4 juli 1776 overnamen, zegt stanfordhistoricus Jack Rakove.(Afbeelding Credit: Getty Images)
Op 4 juli 1776, toen het continentale congres de historische tekst aannam die door Thomas Jefferson werd opgesteld, waren ze niet van plan om individuele gelijkheid te betekenen.Wat ze eerder verklaarden, was dat Amerikaanse kolonisten,Als volk, had dezelfde rechten op zelfbestuur als andere landen.Omdat ze dit fundamentele recht bezaten, zei Rakove, konden ze nieuwe regeringen in elk van de staten vestigen en collectief hun "afzonderlijk en gelijk station" met andere naties aannemen.Het was pas in de decennia na de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog dat de uitdrukking de dwingende reputatie als een verklaring van individuele gelijkheid verwierf.
Hier reflecteert Rakove over deze geschiedenis en hoe nu, in een tijd van verhoogde controle van de oprichters van het land en de erfenis van slavernij en raciale onrechtvaardigheden die ze in stand houden, Amerikanen de beperkingen en tekortkomingen van hun vroegere regeringen beter kunnen begrijpen.
Rakove is de William Robertson Coe -professor in de geschiedenis en Amerikaanse studies en hoogleraar politieke wetenschappen, Emeritus, in de School of Humanities and Sciences.Zijn boek,Originele betekenissen: politiek en ideeën bij het maken van de grondwet(1996), won de Pulitzer -prijs in de geschiedenis.Zijn nieuwe boek,Verder geloof, Beyond Conscience: de radicale betekenis van de vrije uitoefening van religiewordt volgende maand gepubliceerd.
Met de VS die zijn geschiedenis van systemisch racisme confronteren, zijn er problemen waaraan Amerikanen tegenwoordig afrekenen die kunnen worden teruggevoerd op de onafhankelijkheidsverklaring en de Amerikaanse grondwet?
Ik beschouw de verklaring als een vertrekpunt en een belofte, en de grondwet als een reeks verplichtingen die blijvende gevolgen hadden - sommige verontrustende, anderen transformerend.De verklaring geeft ons in zijn opmerkelijke comprisie ons vanzelfsprekend waarheden die het pand vormen van het recht op revolutie en het vermogen om nieuwe regeringen te creëren die op populaire toestemming rusten.De oorspronkelijke grondwet daarentegen omvatte een reeks politieke verplichtingen die de juridische status van slavernij binnen de staten erkenden en de federale overheid gedeeltelijk verantwoordelijk maakten voor het handhaven van 'de bijzondere instelling'.AlsMijn overleden collega Don Fehrenbacherbetoogde, de grondwet was diep betrokken bij het opzetten van "een slavenhoudersrepubliek" die slavernij op complexe manieren beschermde tot 1861.
Maar de wederopbouwwijzigingen van 1865-1870 betekenden een tweede constitutionele oprichting die op andere gebouwen rustte.Samen maakten ze een bredere definitie van gelijkheid onderdeel van de constitutionele orde, en ze gaven de nationale overheid een effectieve basis voor het uitdagen van raciale ongelijkheden binnen de staten.Het duurde helaas veel te lang voor de tweede wederopbouw van de jaren zestig om die toewijding uit te voeren, maar toen het dat deed, was het een vervulling van de oorspronkelijke visie van de jaren 1860.
Terwijl mensen de oprichtingsgeschiedenis van het land kritisch onderzoeken, wat kunnen ze dan verbaasd zijn om van uw onderzoek te leren dat hun begrip van de Amerikaanse geschiedenis vandaag kan informeren?
Twee dingen.Ten eerste, de moeilijkste vraag waarmee we worden geconfronteerd door na te denken over de stichtende pivots van de natie over de vraag of de slavenholding South er deel van had moeten zijn of niet.Als u denkt dat het had moeten zijn, is het moeilijk voor te stellen hoe de framers van de grondwet dat einde hadden kunnen bereiken zonder een aantal 'compromissen' te maken die het juridische bestaan van slavernij accepteren.Wanneer we het constitutionele verdrag bespreken, prijzen we vaak het compromis en geven elke staat een gelijke stemming in de Senaat en veroordelen we de drie vijfde -clausule waardoor de zuidelijke staten hun slaven kunnen tellen voor politieke vertegenwoordiging.Maar waar de ruzie tussen grote en kleine staten niets te maken had met de blijvende belangen van burgers - u stemt nooit op basis van de grootte van de staat waarin u leeft - slavernij was een reële en aanhoudende interesse waarvoor men zich moest herbergen voorde unie om te overleven.
Ten tweede was de grootste tragedie van de Amerikaanse constitutionele geschiedenis niet het falen van de framers om de slavernij in 1787 te elimineren. Die optie was gewoon niet beschikbaar voor hen.De echte tragedie was het falen van de wederopbouw en de daaropvolgende opkomst van Jim Crow -segregatie in de late 19e eeuw die vele decennia duurde om ten val te brengen.Dat was de grote constitutionele kans die Amerikanen niet konden begrijpen, misschien omdat vier jaar van de burgeroorlog en een decennium van de militaire bezetting van het Zuiden simpelweg de noordelijke publieke opinie uitgeput.Zelfs nu, als u kijkt naar kwesties van kiezersonderdrukking, worstelen we nog steeds met de gevolgen ervan.
U beweert dat in de decennia na de onafhankelijkheidsverklaring de Amerikanen begonnen de bevestiging van Independence te begrijpen dat "alle mannen op een andere manier gelijk zijn geschapen" dan de bedoeld van de framers. Hoe de grondleggers gelijkheid hebben bekeken?En hoe zijn deze uiteenlopende interpretaties ontstaan?
Toen Jefferson schreef: "Alle mannen zijn gelijk geschapen" in de preambule van de verklaring, hij had het niet over individuele gelijkheid.Wat hij echt bedoelde was dat de Amerikaanse kolonisten,Als volk, had dezelfde rechten van zelfbestuur als andere volkeren, en zou daarom onafhankelijkheid kunnen verklaren, nieuwe regeringen kunnen creëren en hun "afzonderlijk en gelijk station" onder andere naties kunnen aannemen.Maar nadat de revolutie was geslaagd, begonnen Amerikanen die beroemde zin op een andere manier te lezen.Het werd nu een verklaring van individuele gelijkheid die iedereen en elk lid van een achtergestelde groep voor zichzelf konden claimen.Met elke voorbijgaande generatie is ons idee van wie die verklaring behandelt, uitgebreid.Het is die belofte van gelijkheid die altijd ons constitutionele geloofsbelijdenis heeft gedefinieerd.
Thomas Jefferson stelde een passage in de verklaring op, later door het Congres geschonken, die de Britse monarchie de schuld gaf voor het opleggen van slavernij aan onwillige Amerikaanse kolonisten, die het beschreef als 'de wrede oorlog tegen de menselijke natuur'.Waarom is deze passage verwijderd?
Op verschillende momenten hadden de kolonisten van Virginia geprobeerd de omvang van de slavenhandel te beperken, maar de Britse kroon had die inspanningen geblokkeerd. Maar Virginians wisten ook dat hun slavensysteem zich op natuurlijke wijze reproduceerde.Ze konden de slavenhandel elimineren zonder slavernij te elimineren.Dat was niet waar in West -Indië of Brazilië.
De diepere reden voor de verwijdering van deze passage was dat de leden van het continentale congres moreel schamen voor de bereidwillige betrokkenheid van de koloniën bij het systeem van chattel slavernij.Om elke claim van deze aard te indienen, zou hen openen voor beschuldigingen van ranghypocrisie die het beste niet -uitgesteld konden worden achtergelaten.
Als de grondleggers, waaronder Thomas Jefferson, dachten dat slavernij moreel corrupt was, hoe hebben ze dan het bezit van slaven zelf verzoenen, en hoe is het nog steeds ingebouwd in de Amerikaanse wet?
Twee argumenten bieden het kale begin van een antwoord op deze gecompliceerde vraag.De eerste is dat de wens om arbeid te exploiteren een centraal kenmerk was van de meeste koloniserende samenlevingen in Amerika, vooral die welke afhankelijk waren van de export van waardevolle grondstoffen zoals suiker, tabak, rijst en (veel later) katoen.Goedkope arbeid in grote hoeveelheden was de kritieke factor die deze grondstoffen winstgevend maakte, en plantenbakken kon het niet schelen wie het gaf - de inheemse bevolking, blanke contractieve bedienden en uiteindelijk Afrikaanse slaven - zolang ze er waren om te worden uitgebuit.
Om te zeggen dat dit systeem van uitbuiting moreel corrupt was, moet iemand identificeren wanneer morele argumenten tegen slavernij begonnen te verschijnen.Men moet ook erkennen dat er twee bronnen van morele oppositie tegen slavernij waren, en ze kwamen pas na 1750 voort. Men kwam uit radicale protestantse sekten zoals de Quakers en Baptisten, die kwamen waarnemen dat de uitbuiting van slaven inherent zondig was.De andere kwam van de revolutionairen die erkenden, zoals Jefferson in zijn ruzie maakteAantekeningen over de staat Virginia, dat de handeling van het bezitten van slaven een 'niet -aflatende despotisme' zou implanteren dat het vermogen van slavenhouders om als republikeinse burgers te handelen zou vernietigen.De morele corruptie waar Jefferson zich zorgen over maakte, met andere woorden, was wat er zou gebeuren met slavenhouders die slachtoffer zouden worden van hun eigen 'onstuimige passies'.
Maar het grote probleem dat Jefferson geconfronteerd werd - en waar veel van zijn moderne critici negeren - is dat hij zich niet kon voorstellen hoe zwart -witte volkeren ooit als vrije burgers in één republiek zouden kunnen bestaan.Er was, betoogde hij in Query XIV van de zijneAantekeningen, al te veel vuile geschiedenis die deze volkeren verdeelt.En nog erger veronderstelde Jefferson, in proto-racistische termen, dat de verschillen tussen de volkeren ook deze relatie zouden verdoemen.Hij dacht dat Afro -Amerikanen moesten worden bevrijd - maar elders gekoloniseerd.Dit is het aspect van het denken van Jefferson dat we om voor de hand liggende redenen zo pijnlijk en deprimerend vinden.Toch moeten we ook erkennen dat hij probeerde te worstelen, denk ik oprecht, met een echt probleem.
Geen historisch verslag van de oorsprong van de Amerikaanse slavernij zou ooit ons morele geweten vandaag bevredigen, maar zoals ik herhaaldelijk heb geprobeerd mijn Stanford -studenten uit te leggen, gaat de taak om historisch niet te denken niet over het maken van morele oordelen over mensen in het verleden.Dat is geen hard werken als je het wilt doen, maar je veroordeling, hoe gerechtvaardigd ook, zal nooit uitleggen waarom mensen in het verleden handelden zoals ze deden.Dat is onze echte uitdaging als historici.
